Η ημερομηνία, που το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης θα ανοίξει και πάλι τις πόρτες του για να υποδεχθεί το κοινό στην έκθεση της μόνιμης συλλογής του, πλησιάζει. Την ίδια ώρα όμως διαπιστώνουμε ότι μια σειρά από προβλήματα ζωτικής σημασίας, τα οποία μπορούν να υπονομεύσουν τόσο τη λειτουργία του Μουσείου όσο και το σύνολο του έργου που οφείλει να προσφέρει στην κοινωνία ως θεσμός του σύγχρονου πολιτισμού, μπαίνουν για μια ακόμα φορά κάτω από το χαλί. Και πολύ φοβόμαστε ότι θα εκραγούν ως βόμβα στα θεμέλιά του, όταν κοπούν οι κορδέλες, αποχωρήσουν οι επίσημοι και σβήσουν οι κάμερες.
  
Η επιλογή της προηγούμενης πολιτικής ηγεσίας –την οποία υιοθέτησε και η σημερινή– δηλαδή να οδηγηθεί το ΕΜΣΤ προς τα εγκαίνια της μόνιμης συλλογής του με έναν μεταβατικό διευθυντή που προσφέρει τις υπηρεσίες του αμισθί και με τη συνδρομή εξωθεσμικών παραγόντων, έχει αποδειχθεί επιεικώς άστοχη και αναποτελεσματική. Η άρνηση του μεταβατικού διευθυντή να αναλάβει το σύνολο των αρμοδιοτήτων του, όπως αυτές απορρέουν από τον Ιδρυτικό Νόμο, δημιουργεί τεράστια προβλήματα στη λειτουργία του ΕΜΣΤ και δυσκολεύει στο έπακρο τη διεκπεραίωση των καθηκόντων των υπαλλήλων. Ταυτόχρονα, η εμπλοκή εξωθεσμικών παραγόντων στη λειτουργία του Μουσείου και η υποκατάσταση από μέρους τους του ρόλου του διευθυντή, δημιουργεί μεγαλύτερη σύγχυση και δυσλειτουργίες.
  
Δεν θα σταματήσουμε να υπογραμμίζουμε, το τεράστιο κενό που υπάρχει στο προσωπικό του ΕΜΣΤ, αφού 32% των ήδη ελλειμματικών οργανικών θέσεων που προβλέπει ο Εσωτερικός Κανονισμός Λειτουργίας παραμένουν κενές.
  
Το Δ.Σ. του ΕΜΣΤ δεν έχει αγγίξει καθόλου το θέμα της διάρθρωσης του Φορέα και της εφαρμογής του οργανογράμματος, ενώ και ο ίδιος ο ΕΚΛ έχει απίστευτα κενά ως προς το σύνολο των διαδικασιών που θα πρέπει να διέπουν τον φορέα.
  
Καθώς προχωράει το έργο της εγκατάστασης της μόνιμης συλλογής, οι εργαζόμενοι έχουμε εντοπίσει και επισημάνει μια σειρά από αστοχίες, παραλείψεις, προβλήματα και λάθος εφαρμογές, αναφορικά με μέρος των εργασιών και του εξοπλισμού που συνιστούν ως αρθρωμένο σύνολο το έργο υλοποίησης του συνολικού ανοίγματος του ΕΜΣΤ. Αντί η διεύθυνση, η διοίκηση και η πολιτική ηγεσία του ΥΠΠΟΑ να ακούσουν και να διερευνήσουν τις επισημάνσεις των εργαζομένων, έχουμε δει το τελευταίο διάστημα να ενορχηστρώνονται μεθοδεύσεις απαξίωσης και υποβιβασμού τους με στόχο τη μετάθεση σε αυτούς ευθυνών που σε κάθε περίπτωση βαραίνουν άλλους παράγοντες. 
  
Αν μέχρι σήμερα το Μουσείο έχει καταφέρει να λειτουργήσει χωρίς διάρθρωση, χωρίς συγκεκριμένο καθορισμό των υπαλληλικών αρμοδιοτήτων και με μια απούσα Διεύθυνση, αυτό οφείλεται στις προσπάθειες και στο φιλότιμο των εργαζομένων του. Δεν υπάρχει κανείς που να θέλει περισσότερο από εμάς, το ΕΜΣΤ ανοιχτό στην κοινωνία και λειτουργικό για τους επισκέπτες του.
  
Είμαστε αυτές και αυτοί, που σε δύσκολες συνθήκες, έχουμε συμβάλει ώστε το ΕΜΣΤ από το 2000 έως σήμερα να έχει πραγματοποιήσει περισσότερες από 119 εκθέσεις, 200 δράσεις και προγράμματα _με την επισκεψιμότητα των εκθέσεων & δράσεων του σε Ελλάδα και εξωτερικό να αγγίζει τα 2.000.000 επισκέπτες _.
  
Το ΕΜΣΤ δεν έκλεισε ποτέ. Μπορεί να ανέστειλε την εκθεσιακή του δραστηριότητα στις αρχές του 2019, αλλά δεν σταμάτησε ούτε στιγμή το έργο του, που αφορά τη σύγχρονη τέχνη. Τα προγράμματα, η ερεύνα και η τεκμηρίωση συνεχίστηκαν και συνεχίζονται παράλληλα με το κοπιαστικό έργο της εγκατάστασης της μόνιμης συλλογής και της βελτίωσης των εγκαταστάσεων και του εξοπλισμού του. Πρωταγωνιστές και παρόντες σε αυτή την άοκνη προσπάθεια είναι πρώτα από όλους οι ίδιοι οι εργαζόμενοι και εργαζόμενές του.
  
Οι εργαζόμενοι στο ΕΜΣΤ δεν θα ανεχθούμε καμία μετακύλιση ευθυνών και θα σταθούμε απέναντι σε μεθοδεύσεις που εξυπηρετούν αλλότρια συμφέροντα, βάζοντας σε δεύτερη μοίρα τους καταστατικούς στόχους του Μουσείου.
  
Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για ένα Μουσείο ανοιχτό στην κοινωνία, υπερασπιζόμενοι τον δημόσιο χαρακτήρα του.
Παλεύουμε για:
·         Αύξηση των οργανικών θέσεων εργασίας και κάλυψή τους από μόνιμο προσωπικό
·         Υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας
·    Επέκταση του επιδόματος βαρέων και ανθυγιεινών σε όλες εκείνες τις κατηγορίες εργαζομένων στα ΝΠΙΔ στις οποίες δεν καταβάλλονται, μολονότι αυτό συμβαίνει σε αντίστοιχες ειδικότητες εργαζομένων στο ΥΠΠΟΑ.
 
Σωματείο Εργαζομένων του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης



Αμέσως μετά την απεργία και τη συγκέντρωση διαμαρτυρίας, σήμερα Παρασκευή, 29 Νοεμβρίου, ακολούθησε και νέα γενική συνέλευση του Συλλόγου Δανειζόμενου Προσωπικού Τραπεζικού Τομέα (ΣΥΔΑΠΤΤ) και αποφασίστηκε κλιμάκωση του αγώνα, με νέα απεργία, από τη Δευτέρα 2/12 μέχρι την Παρασκευή 6/12.

Σημειώνεται ότι την προηγούμενη Παρασκευή, 22 Νοεμβρίου, είχαν ανακοινωθεί μαζικές απολύσεις, περισσότερων από 15 «ενοικιαζόμενων» τραπεζοϋπαλλήλων, οι οποίοι εργάζονται στην Εθνική Τράπεζα, μέσω της εταιρείας «Icap Outsourcing Solutions».

Ο ΣΥΔΑΠΤΤ ζητά:
  • Την ακύρωση των απολύσεων και επαναφορά των ενοικιαζόμενων που απολύθηκαν στην εργασίας τους.
  • Τη διατήρηση όλων των θέσεων εργασίας.
  • Την έναρξη διαλόγου με την ΕΤΕ για την ένταξη των ενοικιαζόμενων στο τακτικό προσωπικό.
  • Την ελεύθερη ανεμπόδιστη συνδικαλιστική δράση στους χώρους δουλειάς.
  • Το φραγμό σε απαράδεκτες και μειωτικές συμπεριφορές.
Παράλληλα, σε ένδειξη αλληλεγγύης, ο Σύλλογος Εργαζομένων στην ΕΤΕ προερχόμενων από την πρώην Εθνοdata προκήρυξε στάση εργασίας σήμερα Παρασκευή 29 Νοεμβρίου από 7:45 μέχρι 10:45 ή τρεις ώρες από την αρχή της βάρδιας.

ΑΠΕΙΛΕΣ ΚΑΙ ΕΝΤΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ

«Είναι απορίας άξιον τι περικοπές γίνονται, από ανθρώπους που δουλεύουν για πενταροδεκάρες, όταν η Τράπεζα αλλάζει οργανόγραμμα και τοποθετεί κάθε ειδικό συνεργάτη σε θέση Υποδιευθυντή (τουλάχιστον). Αλλά και ποια έργα δήθεν μειώνονται όταν απολύεται κόσμος με γνώση, εξειδίκευση και εμπειρία και στις θέσεις τους προσλαμβάνονται νέοι φθηνότεροι υπάλληλοι ή ακριβότεροι “ειδικοί συνεργάτες”», το εύλογο ερώτημα που θέτει ο ΣΥΔΑΠΤΤ, σημειώνοντας πώς εκπρόσωποι της εργοδοσίας λένε πως οι απολύσεις γίνονται τώρα «για να μην στενοχωρηθεί ο κόσμος πριν τα Χριστούγεννα!»…

Σύμφωνα με όσα καταγγέλλει ο ΣΥΔΑΠΤΤ, οι «τυχεροί» που γλίτωσαν την απόλυση πιέζονται για περισσότερη δουλειά, λιγότερα διαλείμματα και «ησυχία» γιατί οι Τράπεζες δεν είναι δα και τίποτα φιλανθρωπικά ιδρύματα»… «Τώρα βέβαια τα θυμήθηκαν αυτά, γιατί κατά τα μνημονιακά χρόνια που είχαν ανάγκη από γραμμές χρηματοπιστωτικής στήριξης και ορθοπόδησαν χάρη στα λεφτά του ελληνικού λαού και τις θυσίες των εργαζομένων, μας έλεγαν πως οι Τράπεζες είναι κοινωφελή ιδρύματα», σχολιάζει σκωπτικά το σωματείο.

Επιπλέον, οι απολυμένοι εκφοβίζονται πως αν δεν υπογράψουν δεν θα πάρουν αποζημίωση ή θα πάρουν τα μισά χρήματα. Το σωματείο υπενθυμίζει ότι οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να υπογράψουν διότι έτσι αποδέχονται την απόλυσή τους ως τετελεσμένο γεγονός.


Πηγή: ergasiasimera.gr



Με έκπληξη διαβάσαμε στα πρακτικά της συνεδρίασης της 14ης Οκτωβρίου  την ομόφωνη απόφαση του Δ.Σ. του ΕΜΣΤ για τη στελέχωση  της οργανικής θέσης του Στελέχους  Πολιτιστικής Διαχείρισης με φοιτητές που κάνουν την πρακτική τους άσκηση.
Προφανώς δεν έχει γίνει κατανοητό στα μέλη του Δ.Σ. του ΕΜΣΤ ότι ο θεσμός της πρακτικής άσκησης έχει σαν στόχο την εκπαίδευση των ασκούμενων σε συνθήκες εργασιακού περιβάλλοντος και όχι την κάλυψη των κενών οργανικών θέσεων με απλήρωτη και ανασφάλιστη εργασία.
Καλούμε το ΔΣ και τη διεύθυνση του ΕΜΣΤ αντί να αποφασίζουν «λύσεις» που δεν ανταποκρίνονται σε όσα προβλέπει ο νόμος, αλλά και στις ουσιαστικές ανάγκες του Μουσείου, να κάνουν όλες εκείνες τις απαραίτητες ενέργειες για την κάλυψη των  κενών οργανικών θέσεων του ΕΚΛ με μόνιμο προσωπικό. 

Σωματείο Εργαζομένων στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης

Όλοι στη Συγκέντρωση στο Εφετείο Αθηνών, την Τετάρτη 6 Νοέμβρη, στις 9 π.μ.

Το Εργατικό Κέντρο Αθήνας καλεί εργαζόμενους και κάθε δημοκρατικό πολίτη του Λεκανοπεδίου της Αττικής, την Τετάρτη 6 Νοεμβρίου και ώρα 9 π.μ., στο Εφετείο Αθηνών, ημέρα απολογίας του Νίκου Μιχαλολιάκου, αρχηγού της ναζιστικής οργάνωσης «Χρυσή Αυγή».

Μετά από σχεδόν 5 χρόνια, ήρθε η ώρα να πέσουν οι τίτλοι τέλους στο φασιστικό αυτό μόρφωμα που ευθύνεται για την δολοφονία του Παύλου Φύσσα, τις δολοφονικές επιθέσεις στους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ στο Πέραμα και τους αλιεργάτες στην ιχθυόσκαλα.

Ήρθε η ώρα να απομονωθούν οι ναζιστές τρομοκράτες.

Δελτίου Τύπου του
Εργατικού Κέντρου Αθήνας


Μετά από μήνες έντονης διαπραγμάτευσης και ημέρες μετά την απειλή των εργαζομένων του New Museum να απεργήσουν, μέλη του σωματείου του ΝΜ υπέγραψαν πενταετή σύμβαση με τη διοίκηση του μουσείου. Η συμφωνία ανακοινώθηκε χθες, 1 Οκτωβρίου, μετά από ένα μαραθώνιο διαπραγματεύσεων που κράτησαν ένα Σαββατοκύριακο.

Η νέα σύμβαση σηματοδοτεί μια νίκη για το σωματείο, το οποίο δημιουργήθηκε τον Ιανουάριο του τρέχοντος έτους. «Η [σύμβαση] θα βελτιώσει σημαντικά τους μισθούς και τα οφέλη για τα μέλη του σωματείου και θα δημιουργήσει πολυάριθμες δικλείδες ασφαλείας στο χώρο εργασίας», γράφει η Dana Kopel, εκπρόσωπος του σωματείου.

Σύμφωνα με τη νέα συμφωνία, οι μισθοί του προσωπικού πλήρους απασχόλησης θα αυξηθούν κατά μέσο όρο κατά 8% κατά το πρώτο έτος της σύμβασης. Οι μισθοί για τους εργαζόμενους με μερική απασχόληση θα αυξηθούν σε ένα ελάχιστο ποσό $ 18 - $ 20 ανά ώρα σε αυτή την χρονική περίοδο. Μέχρι το τέλος της σύμβασης, αυτοί οι υπάλληλοι θα κερδίσουν από 20,50 έως 22,50 δολάρια ανά ώρα. Οι ωριαίοι εργαζόμενοι στους εκθεσιακούς χώρους και το κατάστημα, οι οποίοι είναι κυρίως μερικής απασχόλησης, θα λάβουν μέσες αυξήσεις μισθών κατά 15%.

Σύμφωνα με το σωματείο, ορίστηκε ένα νέο σύστημα τεσσάρων βαθμίδων για το προσωπικό πλήρους απασχόλησης με κατώτατους μισθούς που κυμαίνονται από 46.000 έως 68.500 δολάρια ετησίως. Οι εργαζόμενοι πέτυχαν αύξηση μισθών κατά 3% κατά τα πρώτα τέσσερα έτη της σύμβασης, με αύξηση κατά 3,5% κατά το τελευταίο έτος. Το μουσείο έχει δεσμευτεί να μειώσει τις εισφορές υγειονομικής περίθαλψης των εργαζομένων και να αυξήσει την δικαιούμενη άδεια μετ’αποδοχών. Συμφώνησε επίσης να προσφέρει διαφορές αμοιβών για τους υπαλλήλους που από τη σύμβασή τους δεν υποχρεούνται σε (/ απαλλάσσονται από )την υπερωριακή απασχόληση και εργάζονται πολλές ώρες κατά τις περιόδους των εκθέσεων, καθώς και για τους υπαλλήλους που αναπληρώνουν προσωρινά έναν άλλο υπάλληλο που έχει άδεια. Τέλος, το μουσείο συμφώνησε να προτιμά ελεύθερους επαγγελματίες art handlers και αρχειοθέτες και όχι υπαλλήλους εξωτερικών εργολάβων.

"Το Μουσείο έκανε μια ισχυρή προσφορά αυτό το καλοκαίρι και τους τελευταίους δύο μήνες οι δύο πλευρές  συναντήθηκαν για να καταλήξουν σε συναίνεση", έγραψε ένας εκπρόσωπος του New Museum με ένα μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. "Αυτή η νέα σύμβαση θα ωφελήσει το προσωπικό του Μουσείου και θα θέσει νέα κριτήρια για ιδρύματα του μεγέθους μας."

Οι διαπραγματεύσεις μεταξύ των δύο πλευρών άρχισαν τον Μάρτιο του τρέχοντος έτους. Τους μήνες μετά, τα μέλη του σωματείου του ΝΜ κατηγόρησαν τη διοίκηση του μουσείου για την παύση των συνομιλιών, αλλά το μουσείο αρνείται αυτόν τον ισχυρισμό. Τον Ιούνιο, οι εργαζόμενοι μαζεύτηκαν έξω από το μουσείο για να διαμαρτυρηθούν για την αντίσταση της διοίκησης στα αιτήματά τους. Την Παρασκευή 27 Σεπτεμβρίου, οι εργαζόμενοι κλιμάκωσαν τον αγώνα τους ψηφίζοντας υπέρ της απεργίας εάν δεν γινόντουσαν δεκτά τα αιτήματά τους. Η απειλή απεργίας προηγήθηκε μιας μεγάλης αναδρομικής των έργων του γερμανικού καλλιτέχνη Hans Haacke, που προγραμματίζεται να ανοίξει στο μουσείο στις 23 Οκτωβρίου.

"Το ΝΜ έχει επενδύσει στο προσωπικό μας και θα συνεχίσει να το κάνει για να προωθήσει μια ποικιλόμορφη και ακμάζουσα κουλτούρα", πρόσθεσε ο εκπρόσωπος του Νέου Μουσείου. «Προσβλέπουμε να συνεχίσουμε να συνεργαζόμαστε με τους υπαλλήλους για να προωθήσουμε τη σημαντική αποστολή του Μουσείου».


Πηγή: Hyperallergic

 



09/10/2019

Το Σωματείο Εργαζομένων στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στέκεται αλληλέγγυο στους εργαζόμενους του ΚΕΘΕΑ, τα μέλη των Θεραπευτικών Κοινοτήτων και τους γονείς τους και στον αγώνα τους ενάντια στην κατάργηση του αυτοδιοίκητου του ΚΕΘΕΑ, στην οποία με αιφνιδιαστικό και αυταρχικό τρόπο προχώρησε η κυβέρνηση.


Το ΚΕΘΕΑ αποτελεί φορέα σταθμό για την απεξάρτηση στη χώρα μας, από πολλές απόψεις. Μία από αυτές είναι η εφαρμογή ενός από τα πιο δημοκρατικά και διαφανή μοντέλα διοίκησης. Μία άλλη είναι ο διάλογος μεταξύ επιστημονικού προσωπικού, μελών των θεραπευτικών κοινοτήτων, οικογενειών μελών και αιρετής διοίκησης, ώστε οι αποφάσεις να συνδιαμορφώνονται.


Η κατάργηση του αυτοδιοίκητου ενός οργανισμού με τέτοια χαρακτηριστικά δεν είναι, λοιπόν, μια απλή «οργανωτική παρέμβαση». Είναι παρέμβαση στην κουλτούρα του, στη θεραπευτική προσέγγισή του, στις θεραπευτικές σχέσεις, στην ουσία του έργου του.


Είναι προφανές ότι η εξέλιξη δεν αφορά μόνο το ΚΕΘΕΑ, αλλά κάθε φορέα που ασχολείται με το φαινόμενο των εξαρτήσεων. Η κατάργηση στοιχείων αυτοδιαχείρισης αντί για την ενίσχυσή τους, η εντατικοποίηση του συγκεντρωτισμού και του κυβερνητικού ελέγχου, η αποδυνάμωση της αυτοτέλειας οποιουδήποτε φορέα «χτυπούν» τους πόθους για δημοκρατία, για άνθιση του διαφορετικού σε επιστημονικό επίπεδο, για ισότιμο διάλογο και ανταλλαγή μεταξύ των διακριτών Προτάσεων.


Δεν μπορούμε να μην σκεφτούμε, άλλωστε, ότι η κατάργηση του αυτοδιοίκητου του ΚΕΘΕΑ, ως περιεχόμενο και διαδικασία, είναι ένα ηχηρό άλμα στην εξέλιξη των πάγιων σχεδιασμών, που υπηρέτησαν όλες ανεξαιρέτως οι κυβερνήσεις της τελευταίας 15ετίας: Των σχεδιασμών αποδυνάμωσης των διαφορετικών προσεγγίσεων, που οδηγούν σε συγχωνεύσεις και, έτσι, στη δημιουργία ενός ενιαίου φορέα «χυλού», συρρικνωμένου ως προς τα μοντέλα, τις υπηρεσίες κ.λπ., ώστε η στροφή στην ιδιωτική πρωτοβουλία να θεωρείται αναγκαστική επιλογή για όσους πολίτες θα θέλουν να ακολουθήσουν διαφορετικούς δρόμους πρόληψης και θεραπείας.

To ΔΣ του
Σωματείου Εργαζομένων

Του

Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης