Μετά από μήνες έντονης διαπραγμάτευσης και ημέρες μετά την απειλή των εργαζομένων του New Museum να απεργήσουν, μέλη του σωματείου του ΝΜ υπέγραψαν πενταετή σύμβαση με τη διοίκηση του μουσείου. Η συμφωνία ανακοινώθηκε χθες, 1 Οκτωβρίου, μετά από ένα μαραθώνιο διαπραγματεύσεων που κράτησαν ένα Σαββατοκύριακο.

Η νέα σύμβαση σηματοδοτεί μια νίκη για το σωματείο, το οποίο δημιουργήθηκε τον Ιανουάριο του τρέχοντος έτους. «Η [σύμβαση] θα βελτιώσει σημαντικά τους μισθούς και τα οφέλη για τα μέλη του σωματείου και θα δημιουργήσει πολυάριθμες δικλείδες ασφαλείας στο χώρο εργασίας», γράφει η Dana Kopel, εκπρόσωπος του σωματείου.

Σύμφωνα με τη νέα συμφωνία, οι μισθοί του προσωπικού πλήρους απασχόλησης θα αυξηθούν κατά μέσο όρο κατά 8% κατά το πρώτο έτος της σύμβασης. Οι μισθοί για τους εργαζόμενους με μερική απασχόληση θα αυξηθούν σε ένα ελάχιστο ποσό $ 18 - $ 20 ανά ώρα σε αυτή την χρονική περίοδο. Μέχρι το τέλος της σύμβασης, αυτοί οι υπάλληλοι θα κερδίσουν από 20,50 έως 22,50 δολάρια ανά ώρα. Οι ωριαίοι εργαζόμενοι στους εκθεσιακούς χώρους και το κατάστημα, οι οποίοι είναι κυρίως μερικής απασχόλησης, θα λάβουν μέσες αυξήσεις μισθών κατά 15%.

Σύμφωνα με το σωματείο, ορίστηκε ένα νέο σύστημα τεσσάρων βαθμίδων για το προσωπικό πλήρους απασχόλησης με κατώτατους μισθούς που κυμαίνονται από 46.000 έως 68.500 δολάρια ετησίως. Οι εργαζόμενοι πέτυχαν αύξηση μισθών κατά 3% κατά τα πρώτα τέσσερα έτη της σύμβασης, με αύξηση κατά 3,5% κατά το τελευταίο έτος. Το μουσείο έχει δεσμευτεί να μειώσει τις εισφορές υγειονομικής περίθαλψης των εργαζομένων και να αυξήσει την δικαιούμενη άδεια μετ’αποδοχών. Συμφώνησε επίσης να προσφέρει διαφορές αμοιβών για τους υπαλλήλους που από τη σύμβασή τους δεν υποχρεούνται σε (/ απαλλάσσονται από )την υπερωριακή απασχόληση και εργάζονται πολλές ώρες κατά τις περιόδους των εκθέσεων, καθώς και για τους υπαλλήλους που αναπληρώνουν προσωρινά έναν άλλο υπάλληλο που έχει άδεια. Τέλος, το μουσείο συμφώνησε να προτιμά ελεύθερους επαγγελματίες art handlers και αρχειοθέτες και όχι υπαλλήλους εξωτερικών εργολάβων.

"Το Μουσείο έκανε μια ισχυρή προσφορά αυτό το καλοκαίρι και τους τελευταίους δύο μήνες οι δύο πλευρές  συναντήθηκαν για να καταλήξουν σε συναίνεση", έγραψε ένας εκπρόσωπος του New Museum με ένα μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. "Αυτή η νέα σύμβαση θα ωφελήσει το προσωπικό του Μουσείου και θα θέσει νέα κριτήρια για ιδρύματα του μεγέθους μας."

Οι διαπραγματεύσεις μεταξύ των δύο πλευρών άρχισαν τον Μάρτιο του τρέχοντος έτους. Τους μήνες μετά, τα μέλη του σωματείου του ΝΜ κατηγόρησαν τη διοίκηση του μουσείου για την παύση των συνομιλιών, αλλά το μουσείο αρνείται αυτόν τον ισχυρισμό. Τον Ιούνιο, οι εργαζόμενοι μαζεύτηκαν έξω από το μουσείο για να διαμαρτυρηθούν για την αντίσταση της διοίκησης στα αιτήματά τους. Την Παρασκευή 27 Σεπτεμβρίου, οι εργαζόμενοι κλιμάκωσαν τον αγώνα τους ψηφίζοντας υπέρ της απεργίας εάν δεν γινόντουσαν δεκτά τα αιτήματά τους. Η απειλή απεργίας προηγήθηκε μιας μεγάλης αναδρομικής των έργων του γερμανικού καλλιτέχνη Hans Haacke, που προγραμματίζεται να ανοίξει στο μουσείο στις 23 Οκτωβρίου.

"Το ΝΜ έχει επενδύσει στο προσωπικό μας και θα συνεχίσει να το κάνει για να προωθήσει μια ποικιλόμορφη και ακμάζουσα κουλτούρα", πρόσθεσε ο εκπρόσωπος του Νέου Μουσείου. «Προσβλέπουμε να συνεχίσουμε να συνεργαζόμαστε με τους υπαλλήλους για να προωθήσουμε τη σημαντική αποστολή του Μουσείου».


Πηγή: Hyperallergic

 



09/10/2019

Το Σωματείο Εργαζομένων στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στέκεται αλληλέγγυο στους εργαζόμενους του ΚΕΘΕΑ, τα μέλη των Θεραπευτικών Κοινοτήτων και τους γονείς τους και στον αγώνα τους ενάντια στην κατάργηση του αυτοδιοίκητου του ΚΕΘΕΑ, στην οποία με αιφνιδιαστικό και αυταρχικό τρόπο προχώρησε η κυβέρνηση.


Το ΚΕΘΕΑ αποτελεί φορέα σταθμό για την απεξάρτηση στη χώρα μας, από πολλές απόψεις. Μία από αυτές είναι η εφαρμογή ενός από τα πιο δημοκρατικά και διαφανή μοντέλα διοίκησης. Μία άλλη είναι ο διάλογος μεταξύ επιστημονικού προσωπικού, μελών των θεραπευτικών κοινοτήτων, οικογενειών μελών και αιρετής διοίκησης, ώστε οι αποφάσεις να συνδιαμορφώνονται.


Η κατάργηση του αυτοδιοίκητου ενός οργανισμού με τέτοια χαρακτηριστικά δεν είναι, λοιπόν, μια απλή «οργανωτική παρέμβαση». Είναι παρέμβαση στην κουλτούρα του, στη θεραπευτική προσέγγισή του, στις θεραπευτικές σχέσεις, στην ουσία του έργου του.


Είναι προφανές ότι η εξέλιξη δεν αφορά μόνο το ΚΕΘΕΑ, αλλά κάθε φορέα που ασχολείται με το φαινόμενο των εξαρτήσεων. Η κατάργηση στοιχείων αυτοδιαχείρισης αντί για την ενίσχυσή τους, η εντατικοποίηση του συγκεντρωτισμού και του κυβερνητικού ελέγχου, η αποδυνάμωση της αυτοτέλειας οποιουδήποτε φορέα «χτυπούν» τους πόθους για δημοκρατία, για άνθιση του διαφορετικού σε επιστημονικό επίπεδο, για ισότιμο διάλογο και ανταλλαγή μεταξύ των διακριτών Προτάσεων.


Δεν μπορούμε να μην σκεφτούμε, άλλωστε, ότι η κατάργηση του αυτοδιοίκητου του ΚΕΘΕΑ, ως περιεχόμενο και διαδικασία, είναι ένα ηχηρό άλμα στην εξέλιξη των πάγιων σχεδιασμών, που υπηρέτησαν όλες ανεξαιρέτως οι κυβερνήσεις της τελευταίας 15ετίας: Των σχεδιασμών αποδυνάμωσης των διαφορετικών προσεγγίσεων, που οδηγούν σε συγχωνεύσεις και, έτσι, στη δημιουργία ενός ενιαίου φορέα «χυλού», συρρικνωμένου ως προς τα μοντέλα, τις υπηρεσίες κ.λπ., ώστε η στροφή στην ιδιωτική πρωτοβουλία να θεωρείται αναγκαστική επιλογή για όσους πολίτες θα θέλουν να ακολουθήσουν διαφορετικούς δρόμους πρόληψης και θεραπείας.

To ΔΣ του
Σωματείου Εργαζομένων

Του

Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης