Η ημερομηνία, που το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης θα ανοίξει και πάλι τις πόρτες του για να υποδεχθεί το κοινό στην έκθεση της μόνιμης συλλογής του, πλησιάζει. Την ίδια ώρα όμως διαπιστώνουμε ότι μια σειρά από προβλήματα ζωτικής σημασίας, τα οποία μπορούν να υπονομεύσουν τόσο τη λειτουργία του Μουσείου όσο και το σύνολο του έργου που οφείλει να προσφέρει στην κοινωνία ως θεσμός του σύγχρονου πολιτισμού, μπαίνουν για μια ακόμα φορά κάτω από το χαλί. Και πολύ φοβόμαστε ότι θα εκραγούν ως βόμβα στα θεμέλιά του, όταν κοπούν οι κορδέλες, αποχωρήσουν οι επίσημοι και σβήσουν οι κάμερες.
  
Η επιλογή της προηγούμενης πολιτικής ηγεσίας –την οποία υιοθέτησε και η σημερινή– δηλαδή να οδηγηθεί το ΕΜΣΤ προς τα εγκαίνια της μόνιμης συλλογής του με έναν μεταβατικό διευθυντή που προσφέρει τις υπηρεσίες του αμισθί και με τη συνδρομή εξωθεσμικών παραγόντων, έχει αποδειχθεί επιεικώς άστοχη και αναποτελεσματική. Η άρνηση του μεταβατικού διευθυντή να αναλάβει το σύνολο των αρμοδιοτήτων του, όπως αυτές απορρέουν από τον Ιδρυτικό Νόμο, δημιουργεί τεράστια προβλήματα στη λειτουργία του ΕΜΣΤ και δυσκολεύει στο έπακρο τη διεκπεραίωση των καθηκόντων των υπαλλήλων. Ταυτόχρονα, η εμπλοκή εξωθεσμικών παραγόντων στη λειτουργία του Μουσείου και η υποκατάσταση από μέρους τους του ρόλου του διευθυντή, δημιουργεί μεγαλύτερη σύγχυση και δυσλειτουργίες.
  
Δεν θα σταματήσουμε να υπογραμμίζουμε, το τεράστιο κενό που υπάρχει στο προσωπικό του ΕΜΣΤ, αφού 32% των ήδη ελλειμματικών οργανικών θέσεων που προβλέπει ο Εσωτερικός Κανονισμός Λειτουργίας παραμένουν κενές.
  
Το Δ.Σ. του ΕΜΣΤ δεν έχει αγγίξει καθόλου το θέμα της διάρθρωσης του Φορέα και της εφαρμογής του οργανογράμματος, ενώ και ο ίδιος ο ΕΚΛ έχει απίστευτα κενά ως προς το σύνολο των διαδικασιών που θα πρέπει να διέπουν τον φορέα.
  
Καθώς προχωράει το έργο της εγκατάστασης της μόνιμης συλλογής, οι εργαζόμενοι έχουμε εντοπίσει και επισημάνει μια σειρά από αστοχίες, παραλείψεις, προβλήματα και λάθος εφαρμογές, αναφορικά με μέρος των εργασιών και του εξοπλισμού που συνιστούν ως αρθρωμένο σύνολο το έργο υλοποίησης του συνολικού ανοίγματος του ΕΜΣΤ. Αντί η διεύθυνση, η διοίκηση και η πολιτική ηγεσία του ΥΠΠΟΑ να ακούσουν και να διερευνήσουν τις επισημάνσεις των εργαζομένων, έχουμε δει το τελευταίο διάστημα να ενορχηστρώνονται μεθοδεύσεις απαξίωσης και υποβιβασμού τους με στόχο τη μετάθεση σε αυτούς ευθυνών που σε κάθε περίπτωση βαραίνουν άλλους παράγοντες. 
  
Αν μέχρι σήμερα το Μουσείο έχει καταφέρει να λειτουργήσει χωρίς διάρθρωση, χωρίς συγκεκριμένο καθορισμό των υπαλληλικών αρμοδιοτήτων και με μια απούσα Διεύθυνση, αυτό οφείλεται στις προσπάθειες και στο φιλότιμο των εργαζομένων του. Δεν υπάρχει κανείς που να θέλει περισσότερο από εμάς, το ΕΜΣΤ ανοιχτό στην κοινωνία και λειτουργικό για τους επισκέπτες του.
  
Είμαστε αυτές και αυτοί, που σε δύσκολες συνθήκες, έχουμε συμβάλει ώστε το ΕΜΣΤ από το 2000 έως σήμερα να έχει πραγματοποιήσει περισσότερες από 119 εκθέσεις, 200 δράσεις και προγράμματα _με την επισκεψιμότητα των εκθέσεων & δράσεων του σε Ελλάδα και εξωτερικό να αγγίζει τα 2.000.000 επισκέπτες _.
  
Το ΕΜΣΤ δεν έκλεισε ποτέ. Μπορεί να ανέστειλε την εκθεσιακή του δραστηριότητα στις αρχές του 2019, αλλά δεν σταμάτησε ούτε στιγμή το έργο του, που αφορά τη σύγχρονη τέχνη. Τα προγράμματα, η ερεύνα και η τεκμηρίωση συνεχίστηκαν και συνεχίζονται παράλληλα με το κοπιαστικό έργο της εγκατάστασης της μόνιμης συλλογής και της βελτίωσης των εγκαταστάσεων και του εξοπλισμού του. Πρωταγωνιστές και παρόντες σε αυτή την άοκνη προσπάθεια είναι πρώτα από όλους οι ίδιοι οι εργαζόμενοι και εργαζόμενές του.
  
Οι εργαζόμενοι στο ΕΜΣΤ δεν θα ανεχθούμε καμία μετακύλιση ευθυνών και θα σταθούμε απέναντι σε μεθοδεύσεις που εξυπηρετούν αλλότρια συμφέροντα, βάζοντας σε δεύτερη μοίρα τους καταστατικούς στόχους του Μουσείου.
  
Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για ένα Μουσείο ανοιχτό στην κοινωνία, υπερασπιζόμενοι τον δημόσιο χαρακτήρα του.
Παλεύουμε για:
·         Αύξηση των οργανικών θέσεων εργασίας και κάλυψή τους από μόνιμο προσωπικό
·         Υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας
·    Επέκταση του επιδόματος βαρέων και ανθυγιεινών σε όλες εκείνες τις κατηγορίες εργαζομένων στα ΝΠΙΔ στις οποίες δεν καταβάλλονται, μολονότι αυτό συμβαίνει σε αντίστοιχες ειδικότητες εργαζομένων στο ΥΠΠΟΑ.
 
Σωματείο Εργαζομένων του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης



Αμέσως μετά την απεργία και τη συγκέντρωση διαμαρτυρίας, σήμερα Παρασκευή, 29 Νοεμβρίου, ακολούθησε και νέα γενική συνέλευση του Συλλόγου Δανειζόμενου Προσωπικού Τραπεζικού Τομέα (ΣΥΔΑΠΤΤ) και αποφασίστηκε κλιμάκωση του αγώνα, με νέα απεργία, από τη Δευτέρα 2/12 μέχρι την Παρασκευή 6/12.

Σημειώνεται ότι την προηγούμενη Παρασκευή, 22 Νοεμβρίου, είχαν ανακοινωθεί μαζικές απολύσεις, περισσότερων από 15 «ενοικιαζόμενων» τραπεζοϋπαλλήλων, οι οποίοι εργάζονται στην Εθνική Τράπεζα, μέσω της εταιρείας «Icap Outsourcing Solutions».

Ο ΣΥΔΑΠΤΤ ζητά:
  • Την ακύρωση των απολύσεων και επαναφορά των ενοικιαζόμενων που απολύθηκαν στην εργασίας τους.
  • Τη διατήρηση όλων των θέσεων εργασίας.
  • Την έναρξη διαλόγου με την ΕΤΕ για την ένταξη των ενοικιαζόμενων στο τακτικό προσωπικό.
  • Την ελεύθερη ανεμπόδιστη συνδικαλιστική δράση στους χώρους δουλειάς.
  • Το φραγμό σε απαράδεκτες και μειωτικές συμπεριφορές.
Παράλληλα, σε ένδειξη αλληλεγγύης, ο Σύλλογος Εργαζομένων στην ΕΤΕ προερχόμενων από την πρώην Εθνοdata προκήρυξε στάση εργασίας σήμερα Παρασκευή 29 Νοεμβρίου από 7:45 μέχρι 10:45 ή τρεις ώρες από την αρχή της βάρδιας.

ΑΠΕΙΛΕΣ ΚΑΙ ΕΝΤΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ

«Είναι απορίας άξιον τι περικοπές γίνονται, από ανθρώπους που δουλεύουν για πενταροδεκάρες, όταν η Τράπεζα αλλάζει οργανόγραμμα και τοποθετεί κάθε ειδικό συνεργάτη σε θέση Υποδιευθυντή (τουλάχιστον). Αλλά και ποια έργα δήθεν μειώνονται όταν απολύεται κόσμος με γνώση, εξειδίκευση και εμπειρία και στις θέσεις τους προσλαμβάνονται νέοι φθηνότεροι υπάλληλοι ή ακριβότεροι “ειδικοί συνεργάτες”», το εύλογο ερώτημα που θέτει ο ΣΥΔΑΠΤΤ, σημειώνοντας πώς εκπρόσωποι της εργοδοσίας λένε πως οι απολύσεις γίνονται τώρα «για να μην στενοχωρηθεί ο κόσμος πριν τα Χριστούγεννα!»…

Σύμφωνα με όσα καταγγέλλει ο ΣΥΔΑΠΤΤ, οι «τυχεροί» που γλίτωσαν την απόλυση πιέζονται για περισσότερη δουλειά, λιγότερα διαλείμματα και «ησυχία» γιατί οι Τράπεζες δεν είναι δα και τίποτα φιλανθρωπικά ιδρύματα»… «Τώρα βέβαια τα θυμήθηκαν αυτά, γιατί κατά τα μνημονιακά χρόνια που είχαν ανάγκη από γραμμές χρηματοπιστωτικής στήριξης και ορθοπόδησαν χάρη στα λεφτά του ελληνικού λαού και τις θυσίες των εργαζομένων, μας έλεγαν πως οι Τράπεζες είναι κοινωφελή ιδρύματα», σχολιάζει σκωπτικά το σωματείο.

Επιπλέον, οι απολυμένοι εκφοβίζονται πως αν δεν υπογράψουν δεν θα πάρουν αποζημίωση ή θα πάρουν τα μισά χρήματα. Το σωματείο υπενθυμίζει ότι οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να υπογράψουν διότι έτσι αποδέχονται την απόλυσή τους ως τετελεσμένο γεγονός.


Πηγή: ergasiasimera.gr