Η 8η του Μάρτη έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας, στη μνήμη των εργατριών στα υφαντουργεία και τα ραφτάδικα της Νέας Υόρκης, η κινητοποίηση των οποίων στις 8 Μάρτη 1857, πνίγηκε στο αίμα από τις αστυνομικές δυνάμεις. Οι εργάτριες εκείνη την εποχή δούλευαν περίπου 16 ώρες τη μέρα, ενώ οι μισθοί τους ήταν σημαντικά μικρότεροι από τους μισθούς των ανδρών εργατών.
Ετσι, με
την απεργία και τις διαδηλώσεις τους διεκδικούσαν «οκτάωρη δουλειά, φωτεινές
και υγιεινές αίθουσες εργασίας, μεροκάματα ίσα με αυτά των ανδρών
κλωστοϋφαντουργών και των ραφτών.
Η 8η του Μάρτη είναι αφιερωμένη στις γυναίκες που αγωνίζονται
ενάντια στην εκμετάλλευση, στις διακρίσεις λόγω φύλου και εθνικότητας ,στην
σεξουαλική παρενόχληση, την κακοποιητική συμπεριφορά στους χώρους δουλειάς ή
μέσα στην οικογένεια που, πολλές φορές, φτάνει μέχρι τον βιασμό και την
γυναικοκτονία, φαινόμενο πουτα τελευταία χρόνια έχει κατακόρυφη αύξηση.
Απολύσεις,
επισφαλείς εργασιακές σχέσεις, αναστολές εργασίας ειδικά σε κοινωνικά
επαγγέλματα (λιανεμπόριο, επισιτισμός κ.ά), εφαρμογή της τηλεργασίας όπου
γίνεται και την κατάργηση, επί της ουσίας του 8ωρου. Την ανάληψη
ταυτόχρονα πολλαπλών ρόλων κατά την διάρκεια της εργασίας στο σπίτι:
εργαζόμενη – μητέρα -φροντιστής ηλικιωμένων, που έχει σαν αποτέλεσμα την
παντελή έλλειψη προσωπικού χρόνου και την σωματική και ψυχολογική επιβάρυνσή
τους.
Με αλληλεγγύη και συλλογικούς αγώνες να παλέψουμε για την εξάλειψη κάθε μορφής
βίας κατά των γυναικών για το δικαίωμα στην ζωή με αξιοπρέπεια, να
βοηθήσουμε να σπάσει το φράγμα του φόβου και της σιωπής.
Σωματείο Εργαζομένων Εθνικού Μουσείου
Σύγχρονη Τέχνης
