ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΟ Ε.Μ.Σ.Τ. ΜΕ ΤΙΣ «ΜΕΛΕΤΕΣ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΑΣ»;

 

 

Νέα ερωτήματα πλανιούνται πάνω από το Ε.Μ.Σ.Τ. με αφορμή την απευθείας ανάθεση μελέτης «Γενικού Σχεδίου και Μελέτης Σκοπιμότητας για την ανάδειξη-μετατροπή-επανάχρηση χώρων του Ε.Μ.Σ.Τ» από το Δ.Σ. του Ε.Μ.Σ.Τ. σε επίκουρο καθηγητή Πανεπιστημίου του Εξωτερικού.

      Η απόφαση της ανάθεσης πάρθηκε –μετά την εισήγηση της Καλλιτεχνικής Διευθύντριας–  με σχετική πλειοψηφία (καθώς τρία μέλη του Δ.Σ. την καταψήφισαν) στη συνεδρίαση του Δ.Σ. του Ε.Μ.Σ.Τ., που πραγματοποιήθηκε στις 18/10/2021, χωρίς να αναφέρεται ούτε το κόστος της μελέτης ούτε η πηγή της χρηματοδότησης. Επιπλέον, δεν προηγήθηκε καμία διαδικασία διαγωνισμού ή, έστω, πρόσκλησης ενδιαφέροντος από τη μεριά του Μουσείου.

      Η παραπάνω μελέτη αποτελεί το πιο πρόσφατο κεφάλαιο στην  «ακμάζουσα» διαδικασία παραγωγής μελετών γύρω από το Ε.Μ.Σ.Τ. και τις λειτουργίες του: εκπονήθηκε μελέτη βιωσιμότητας του Μουσείου – η συγκεκριμένη, μάλιστα, ως προαπαιτούμενο για τη χορήγηση της δωρεάς του Ιδρύματος «Σταύρος Νιάρχος», προκειμένου να υλοποιηθούν τόσο η μουσειολογική και μουσειογραφική μελέτη όσο και η έκθεση της μόνιμης συλλογής του Μουσείου. Η επόμενη, με τίτλο «Ε.Μ.Σ.Τ. 2021: ΕΝΑΣ ΟΔΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ», συντάχθηκε από τη νυν Καλλιτεχνική Διευθύντρια, προτού εκείνη αναλάβει τα καθήκοντά της, κατόπιν αμοιβής που της καταβλήθηκε από την Α.Μ.Κ.Ε. Ο.Δ.Ε.Μ.Σ.Τ. – με άλλα λόγια όποια πέτρα κι αν σηκώσεις...

      Όλες αυτές οι πρόσθετες μελέτες έχουν πληρωθεί με χρήματα του φορολογούμενου πολίτη. Στη συγκεκριμένη περίπτωση αυτό σημαίνει ότι τα ποσά που δαπανώνται καταλήγουν σε μελέτες αμφιλεγόμενης σκοπιμότητας και αποτελεσματικότητας αντί να χρησιμοποιηθούν για να ενισχύσουν τη σύγχρονη εικαστική δημιουργία και τους καλλιτέχνες που, όπως όλοι γνωρίζουμε, δοκιμάζονται μέσα σε συνθήκες πανδημίας.

      Πραγματικά, πόσο σκόπιμη είναι σήμερα μια ακόμα μελέτη «για την ανάδειξη-μετατροπή-επανάχρηση χώρων του ΕΜΣΤ», και μάλιστα προτού καν συμπληρωθούν δύο χρόνια από την ολοκλήρωση των εργασιών για την έκθεση της μόνιμης συλλογής και των συμπληρωματικών έργων που τη συνόδευαν; Μήπως το Ε.Μ.Σ.Τ. κινδυνεύει να ξαναμπεί στον γύψο νέων εκτεταμένων κτιριακών αλλαγών;

       Μένει εκτός πλάνου η αυτονόητη επιλογή, δηλαδή το Μουσείο να επικεντρωθεί στον προγραμματισμό νέων περιοδικών εκθέσεων, στην ενίσχυση των εξωστρεφών δραστηριοτήτων του, στην προώθηση της σύγχρονης τέχνης και των καλλιτεχνών. Η νέα Διευθύντρια, συνεπικουρούμενη από την πλειοψηφία του  Δ.Σ., εστιάζει για μια ακόμη φορά στο «κτιριακό ζήτημα», μετατρέποντας έτσι το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης σε σύγχρονο «Γεφύρι της Άρτας».

      Ως Σωματείο Εργαζομένων έχουμε τονίσει επανειλημμένα και θα το λέμε ξανά και ξανά: ένας από τους πιο βασικούς παράγοντες που θα βοηθούσαν το Μουσείο να ξεδιπλώσει όλη την γκάμα της δράσης του και να υπηρετήσει εν τω συνόλω την υπόθεση της σύγχρονης καλλιτεχνικής δημιουργίας είναι η επαρκής στελέχωσή του με μόνιμο προσωπικό, που θα έχει τη γνώση, την εμπειρία αλλά και τα περιθώρια από τη Διοίκηση, προκειμένου να κινηθεί με γνώμονα τους καταστατικούς στόχους του Φορέα και με στόχο την ενίσχυση του έργου του. Και επιμένουμε ότι μόνο εργαζόμενοι με συσσωρευμένη εμπειρία από τη λειτουργία του Μουσείου μπορούν να αναπτύσσουν σχέσεις εγγύτητας και να κατανοούν το κοινό, τους δημιουργούς και τους συντελεστές του καλλιτεχνικού έργου, ταυτόχρονα συμπράττοντας από κοινού με όλους όσους εμπλέκονται στη ζωντανή καθημερινότητα ενός Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης. 

 Σωματείο Εργαζομένων στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης